Het is lang geleden dat Heren 1 op zaterdag speelde en nog langer geleden dat dat dan om 17:00 was. Vraag is of we het verleerd zijn… Deze test werd afgenomen in Rossum – dat je als je niet al te hard rijdt, vindt op de weg van Oldenzaal naar Ootmarsum – alwaar de locale bevolking een aardige investering heeft gedaan in het realiseren van een zeer goed uitziend sportcomplex.

Voor de koffie voor de wedstrijd moesten we wel naar de voetbalkantine in hetzelfde sportcomplex, maar een kniesoor die daar op let. Gevolleybald werd er op een mooi – helaas met betonnen vloer – zaaltje, dat nog een beetje erg nieuw gevoel gaf en waar de airco ofwel nog niet geinstalleerd was, ofwel er zo’n moderne, intelligent luchtverversingsklimaatregelingssysteem aanwezig was die zich kenmerken door een miniem aan prestatie. En het was wel een wedstrijd om het warm van te krijgen!

Zoals te doen gebruikelijk komen wij langzaam op gang, maar er werd ons toch van de andere kant snel duidelijk gemaakt dat er werk aan de winkel was. Dat is niet zo heel vreemd, want Rosstars staat slechts een punt achter ons en in de thuiswedstrijd hadden we in de eerste twee set de winst aan hen moeten laten (de resterende drie weer niet). Met name een van de mids van Rossumse zijde wist de ballen behoorlijk scherp cross te slaan, op een meter of 4 tegen de zijlijn – daarbij geen voorkeur vertonend voor links of rechts. Dat gaf toch de nodige problemen in de blokkering en de verdediging.

De eerste set was dan ook voor de thuisploeg: er was te weinig tijd om onze zaken op orde te krijgen. De tweede set ging dat beter en werd er van meet af aan beter gespeeld door ons. Een driemansblokkering op midden neerzetten bleek effectief. Daarnaast nam de serve druk ook toe, wat hen minder kansen gaf in de aanval. Daarmee waren ze overigens allerminst uitgeschakeld, want met enige regelmaat toonden ze zich niet alleen een sterke, maar ook een slimme tegenstander en wisten ze onze verdediging totaal te verrassen. De strijd ging dan ook gedurende de hele set gelijk op. De meeste keren hadden wij echter de minieme voorsprong in handen en dat gaf het laatste zetje naar de setwinst voor ons.

De derde set was de eerste aanfluiting van het niveau van de gehele wedstrijd. En dat is niet lullig bedoeld, maar een wedstrijd als deze verdient eigenlijk niet zo’n set: De thuisploeg was even helemaal de weg kwijt. Dat gaf ons de mogelijkheid om enorm vrijuit te spelen en met overmachtige serve druk punt na punt binnen te slepen. In die fases lukt alles: ook als de bal terugkwam werd er goed verdedigd en werd en bijna subiet met een knallende aanval gescoord. Slechts op een enkel moment begon er enige twijfel bij ons te rijzen. Spelverdeler Rick werd deze wedstrijd aardig op de proef gesteld, of beter moest zijn gestel aardig op de proef stellen, zonder back-up op de bank omdat zowel Robbie als Martin er niet waren. En het ging heel goed, tot de eerste bal door zijn vingers glijdt… en meteen de volgende bal daarna weer, op identieke wijze door zijn vingers glijdt…

Is Rick op? Doet ie het niet meer? Einde oefening? Gelukkig had Bas de perfecte oplossing: buighoge pass om Rick te dwingen onderhands te spelen en het probleem was de wereld uit. 25-11 de eindstand.

Gelukkig besefte Rosstars zich ook dat dit toch niet de bedoeling kon zijn er werd er de vierde set weer echt gevolleybald. Helaas beseften ze het zich wel erg goed en misschien waren wij een tikkeltje lui geworden of ingekakt. Daar konden de chocolade shots in de vorm van Snicker en derivaten niets aan veranderen: de set was spannend, maar eigenlijk liepen we constant teveel achter de feiten aan. De Rossumse ploeg had constant een kleine voorsprong en leek ook constant het initiatief te hebben. De nauwkeurigheid aan onze zijde ontbrak net om het tij te kunnen keren en zo haalde de thuisploeg de vierde set binnen en was de stand gelijk.

De vijfde set was de tweede aanfluiting van het niveau van de gehele wedstrijd. Ditmaal waren wij de schuldigen. Was het omdat we toe waren aan een welverdiend biertje? Wilden we op sportieve wijze laten blijken dat we het hen niet aanrekenden de derde set ondermaats gespeeld te hebben? Was een betere starttijd 16:00 geweest? Niemand zal het weten, in een vloek en een zucht was de set voorbij met slechts 3 of 4 punten voor ons.

Daarmee hebben we de punten mooi verdeeld en delen we de 3e positie op punten; Rosstars blijkt net wat meer punten per wedstrijd gescoord te hebben, maar beide staan we een heel klein beetje los van de rest van de competitie. Dat – maar eigenlijk vooral de leuke wedstrijd – was wel een biertje waard, in de voetbalkantine, waar ze ook goede gehaktballen en een lekker bakkie patat hadden.

Ondanks het verlies kunnen we wel concluderen dat we het zaterdagmiddag spelen nog niet verleerd zijn. Daarnaast is er met de nieuwe zaal in Rossum een leuke plek bijgekomen om te volleyballen – maar dat hing voor een groot deel ook af van het team waar we tegen spelen: Volgend jaar weer? Het is ons uitstekend bevallen tegen jullie te volleyballen, het was een leuke wedstrijd!