Het zijn de ballen. Zoveel mag duidelijk zijn. De vraag blijft dan natuurlijk: waarom komen ze altijd zo laat, waarom moeten we er zo lang op wachten. Tuurlijk, ze zijn erg fijn, heel erg fijn, laat daarover geen twijfel bestaan. Het wachten meer dan waard. Maar zijn ze dit seizoen niet te laat gekomen?
Na vrijdag volle bak ten onder te zijn gegaan tegen Flevoll, waar we vorig jaar nog een kostbaar puntje mee naar huis wisten te nemen, namen we het op onze trainingsavond op tegen de Polstars. En daar lagen kansen. Niet alle kansen hebben we benut. De eerste set waren met name bezig het elkaar moeilijk te maken. Desondanks scoorden we nog 18 punten. Met een iets betere organisatie en een iets positievere insteek moet dat gaatje toch te overbruggen zijn.
Nipt, zo bleek. Heel nipt zelfs, want het eerste setpunt was voor de gastspelers: 24-25 gaf het scorebord aan toen Goof de bal op de achterkant van de achterlijn van de benteloërs smashte. We geloven Robbie, maar zijn blij dat de Helmerhoek geen hawkeye heeft. Een vecht-en-werk volleybal, dat we lang niet hebben laten zien, resulteerde in setwinst. Eindelijk na 17 sets op rij verloren te hebben was het hoog tijd voor het winnen van een set.
In de derde set was de Kater continue de sterkere partij. Met een ruime voorsprong, die zelfs aan het einde nog wat terug liep, werd de set binnengehaald (25-19). Met name de serve bleek een belangrijk wapen te zijn, waardoor de club uit Bentelo het spoor een beetje bijster raakte.
Dat spoor waren wijzelf vervolgens in de volgende set helemaal kwijt. Met dikke cijfers gingen we ten onder. De servicepassing stortte volledig in, net als ons geloof, geluk, vertrouwen, samenwerking, vechtlust, en verder alles wat ons lief is. Een set om snel te vergeten.
In de vijfde set leek Polstars aanvankelijk de sterkste, maar wij kwamen terug, dichtten het gat van 4 punten en kwamen zelfs op voorsprong. Om vervolgens een serie beroerde passes af te leveren waardoor de winst van de wedstrijd in de schoot van Polstars geworpen werd.
We hebben zeker kansen laten liggen; er zat meer in. Maar wat mag je eigenlijk verwachten? Na vier wedstrijden – en misschien nog wel langer – beneden peil te hebben gespeeld ineens weer de sterren van de hemel te spelen en geen kans onbenut te laten? Misschien is dat een net wat te hoge verwachting.
Feit is wel dat het bijzonder spannend wordt. Ook Vosta, in de stand de eerste boven ons, pakt z’n punten. Het gat is nu 6 punten, maar Vosta heeft al een wedstrijd meer. Het wordt heel spannend, zeker door het programma in onze poule van 11 – tussen haken de ranking:
Do 26-03 – 19:00 Diekmanhal: De Kater H2 (10) – EschStars (7)
Za 28-03 – 14:00 Windmolenbroek: Aastad (11) – Vosta (9)
Do 02-04 – 19:00 Diekmanhal: Vosta (9) – De Kater (10)
Do 16-04 – 19:00 Diekmanhal: De Kater (10) – Twente Sparta (8)
2 april is de meest cruciale wedstrijd, dat moge duidelijk zijn. We zullen Aastad Redbull sponsoren en zelf ook alles geven in de andere twee wedstrijden. Het kan – naar het wordt krap, alle zeilen zullen bijgezet moeten worden. En natuurlijk hoeft bovenstaande wedstrijdschema niet als uitnodiging opgevat worden, maar die volle tribune die ons vorig jaar naar klassebehoud heeft geschreeuwd was wel heel super…
En dat met die ballen? We hebben geen poll, dat komt wel met de nieuwe site, maar kies en oordeel zelf: