Uiteraard zijn de meningen verdeeld over de prestatie van afgelopen vrijdag. Misschien is de opmerking van Roel wel precies de juiste: de setstanden verraden dat het hooggenoteerde Time Out veel moeite had De Kater van zich af te slaan.
Een objectieve waarheid. Net zoals het gegeven dat een van de buitenaanvallers toch wel erg hard kon slaan, ze een goede libero hadden, een slimme aanval, een goed blok – kortom: ze niet voor niet een hoge klassering er op na houden.
Wij waren daar niet tegen opgewassen. Maar: zulke setstanden haal je dan enkel als de tegenstander onder zijn niveau aan het ballen is – hetgeen niet bepaald het geval was, of als je zelf niet onverdienstelijk staat te spelen. Het is in elk geval ook een objectieve waarheid dat je dat niet presteert als je staat te kranten, als een stel zoutzakken in het veld staan, of als volslagen separate individuen op onsamenhangende wijze in een volleybal ronddolt. Dat was laatste was het grootste euvel van vorig jaar, toen de samenhang ver te zoeken was. Dit seizoen is dat beter, maar is de prestatie nog lang niet op het niveau waar het hoort te zijn.
En dat was zondermeer beter afgelopen vrijdag in Diepenheim. Was het genoeg? Nee, anders hadden we wel een set gepakt. Maar er werd wel als team gestreden, er hing een aanzienlijk betere sfeer dan in voorgaande wedstrijden wel eens het geval was, waarin we vervielen in op elkaar mopperen. We waren hooguit nog te onrustig, konden onder de druk van de goed spelende tegenstander niet ons eigen spel voldoende goed forceren om zo de druk bij hen te leggen. Dat lukte slechts op momenten.
Maar ja… als dat nu uiteindelijk de enige kritiek is die er op de wedstrijd te geven is… zwichten onder de druk van een tegenstander die een stuk beter is. Tsja… Dan is het denk ik alleen maar goed te onthouden dat we niet zomaar gezwicht zijn, dat er wel gewerkt werd en er een team stond.
Daarmee was het uiteindelijk gewoon een leuke pot volleybal – eigenlijk des te zuurder dat we geen punten mee naar huis konden nemen – en dat plezier in het potje volleybal is wel eens weg geweest. Dit is geen positivisme, maar het geeft ondanks het verlies wel aan dat we een basis hebben waarop we kunnen bouwen, op weg naar meer punten om onze plaats in de 2e klasse veilig te stellen.